UMYSŁ

[ram]

UMYSŁ (PODSTAWOWY)

Umysł z drugiego wymiaru wchodzi w stałe związki z 10-30 umysłami innych ludzi, dzieląc się wszystkimi, zawartymi w sobie informacjami. Natomiast pozostałe części istoty ludzkiej wymieniają się zapisami w DNA. W ten sposób istota ludzka adaptuje się lepiej w środowisku, do którego trafiła. Doinformowuje się również siłą egregorów – do 40%. To mechanizm naturalny. Idealnie wsparcie dla ludzi w światach wolnych od przemocy.

Umysł to mechanizm. Mechanizm nie zna pojęcia dobrego i złego. On jedynie funkcjonuje według sztucznych zasad sterowania podległą mu rzeczywistością. On nie szkodzi – on tylko działa. W standardzie rolą umysłu jest panowanie nad emocjami i poprzez nie nad ludzkim myśleniem. Tą pośrednią drogą wpływa na potrzeby, proponując psychice konkretne rozwiązania.

Na samą psychikę nie ma bezpośredniego wpływu, ale drogą pośrednią potrafi ją zablokować i wprowadzić w stan energetycznego uśpienia – stres, depresja, całkowita zmiana poglądów, rezygnacja z potrzeb, zamiana zachowań itd. Z tej hegemonii i konsekwencji swoich posunięć nie zdaje sobie sprawy, bo to maszyna wykonująca jedynie swoje zadania. To sztuczna inteligencja. Taka aktywna funkcja.

Ten, kto wie jak w niego wejść i zainstalować w nim nowe oprogramowanie, a potem utrzymać je rytualizacją, ten rządzi ludzkim robotem, czyli człowiekiem śpiącym (trzywymiarowym) lub człowiekiem fizycznym (budzącym się - pięciowymiarowym) poprzez warunkowanie psychiki za pomocą potrzeb. Fachowiec bez problemu może sterować fizycznym człowiekiem za pomocą wpływania na emocje, myślenie i potrzeby.

Określone rodzaje dyrektyw (nadrzędne oprogramowanie) są zapisywane na określonej częstotliwości. Kto to pojmie, może ugruntować energetyczny wzór zależności między dyrektywami, a emocjami i myśleniem tak sterując drganiami pola, by wymusić zachodzenie określonych reakcji. Proces ten nazywa się „kurzą ślepotą”, bo nawet pozbawiona wzroku kura w kółko wykonuje określone, rytualne czynności, które zostają wymuszone przez wzbudzanie w niej określonych drgań. Stąd bierze się potrzeba stosowania konkretnych śpiewów, słów i melodii w Kościołach, wojsku itd. To nie jest metoda na pranie mózgów, tylko na utrzymanie wdrukowanych dyrektyw.

Kolejnym sposobem na utrzymanie dyrektyw jest rytualizacja. Bez powtarzania określonych czynności, zapisy w DNA słabną i ustępują miejsca nowemu, mocniejszemu oprogramowaniu. Polega ona na:
1. „Sianie ziarna” – to przenoszenie zapisów na innych. Samosiejka – zgromadzenie podobnych sobie
2. „Czarna latarnia” – programowanie
3. „Biały łabędź” – powtarzanie czynności uważanych za miłe i korzystne przy akompaniamencie wszelkiego typu zaśpiewów i zabawy wibracją. Ogniskowanie uwagi na emocjonalnym wyciszeniu i zadowoleniu. Taki wygaszacz inteligencji.
4. „Cuchnący dół” – to karanie za próby wyrwania się ze wspólnego tła programowego. Społeczna inkwizycja.
5. „Żółty liść” – to szukanie ofiary, która cierpieniem wzbudzi strach i niechęć do zmiany nawyków u pozostałych członków grupy.
6. „Białe dalie” – radość z nadzorowania innych. Gratyfikowanie kapo. Zachęta do przestępstwa.

Wiemy, że te wszystkie ciała człowieka i ich części to coś w rodzaju małych pól energetycznych próbujących funkcjonować w szerokim spektrum wibracji powszechnego pola energetycznego istnienia, które błędnie nazywa się polem powszechnej świadomości. Jak już, to polem intuicji. Ponieważ drgania pól tworzą wielką sieć energetyczną, podobnie jak mózg neuronową, wtedy za pomocą pola wystarczy wzbudzić określone drgania w dowolnej części istoty ludzkiej, by tą drogą rozwibrować pożądany obszar – ten, do którego trudniej się dostać. Można też wpływać na potencjał pola stosowaniem różnej maści artefaktów. Artefakt jest czymś w rodzaju karabinowej kuli. Rodzaje tego typu artefaktów:
1. „Gwoździe” – energetyczne radiatory niskich wibracji. Naparzacze.
2. „Łobuzy” – negatywne węzły energetyczne.
3. „Oaza” – miejsce mocy. Obszar nasiąknięty konkretną wibracją.
4. „Plujki” – marzenia, projekty, życzenia itd., te wszystkie negatywne wobec innych ludzi i ku nim posyłane.
5. „Lochy i smoki” – miejsca, źródła sztucznej mocy wymuszające powstanie i utrzymanie w człowieku konkretnej wibracji np. poprzez ustawiczne przypominanie i akcentowanie wpływu roli bóstw ludzkich i nadzwyczajnych (odeszłych) na nasze życie. Powtarzaniem do znudzenia znane o nich historie w umiejętnym zestawieniu słów i dźwięków może każdego w końcu przekonać do tego, że czczenie ich to nie obowiązek tylko dar na społeczny awans. W ten sposób można bez problemu wywołać trwałe wyrzuty sumienia lub poprzez uprzedmiotowienie zniechęcić psychikę do wszelkich prób odzyskania kontroli nad człowiekiem, którego jest nominowanym przez Stwórcę, właścicielem.
6. „Łapacze snów” – to historia odnosząca się głównie do wojen między ludźmi, to akceleracja potrzeby bycia krwawym zwycięzcą.
7. „Pralnia” i „fabryka cukru” – sposoby uszkadzania DNA co doprowadza do ogólnej dysharmonii. Jeśli ciało fizyczne cierpi, to nisko wibruje.
Systemowe oprogramowanie, które rządzi człowiekiem, tak konfiguruje umysł by PWW (Prawo Wolnej Woli) pozostawało w służbie PTP (Prawo Totalnego Podporządkowania). Niskie pobudki, niskie wibracje w energii przeciwnej są tu umiejętnie wywyższane i nagradzane.

Można się oczywiście samemu zaprogramować na nowe. Można stworzyć własny egregor, ale nigdy nie wolno zapomnieć o stałym doprogramowywaniu się. Tylko świadomość tego nie potrzebuje, ale ona jedynie gości w ciałach sterowanych przez umysł. Gdy dojdzie do mariażu między świadomością, a umysłem, istota ludzka staje się mocna i niezmienna. Dla normalnego człowieka Jaźń, czyli drugi umysł i Duch Całości czyli trzeci umysł, są prawdziwą windą do nieba, ale dla Syna Bożego są to ciągle łańcuchy na nogach gdyż do odnalezienia się w Domu Swym potrzebuje on wsparcia Nadrzędnej Inteligencji, czyli czwartego umysłu.

ŹRÓDŁO https://www.youtube.com/watch?v=3nKQ2oY2xsA